ما چون دو دریچه روبروی هم،

آگاه ز هر بگو مگوی هم.

هر روز سلام و پرسش و خنده،

هر روز قرار روز آینده.

عمر آینه ی بهشت،امّا...آه

بیش از شب و روز تیر و دی کوتاه.

اکنون دل من شکسته و خسته ست،

زیرا یکی از دریچه ها بسته ست.

نه مهر فسون،نه ماه جادو کرد،

نفرین به س ف ر،که هر چه کرد او کرد.

(م.امید)

پنج شنبه 92/12/15 | 1:54 عصر | kosari(◡‿◡✿) | نظرات () |