پيام

פֿواهر کوچيکہ
92/4/4

+ *گفتي تا انگشـت هاي دستت روبشماري برميگردم، کجايي کــه ازمردم شهرانگشت گدايي مـيکنم …*

عااااااالي بود

مرسي عاطفه جونم@};-

اي جونم

نه عمو عاشقي مال وقتيه که آدم واسه اين سوسول بازيا وقت داره و تنها مشکلش يار سفر کرده است دلم پره... فيد غمگين ميزنم خالي شم...

نه عمو جون ميگم عاشقي واسه آدمايي که دلشون خوشه نه من...:(

:'( عمو ديگه اميد ندارم...

@};- ممنون عمو

عجب گداي سمجي!!!...گداي محبت که باشي زمان از دستت ميرود ...مکانها کمرنگ ميشوند....و آوارگي جزء ذاتي زندگيت ميگردد...خداکنه يه ذره محبت خدا داشته باشيم که اونوقت خواهيم گفت...آنکس که ترا شناخت جان را چه کند....فرزند و عيال و خانمان را چه کند....

@};- ممنون جناب رهايي گدا اگه سمج نباشه که چيزي گيرش نمياد :دي

:) ممنون ولي چرا بامزه:-/

بله...درسته...گر گدا کاهل بود تقصير صاحبخانه چيست؟.... سماجت در ذات گدائي هست چه گداي سيم و زر ...چه گداي محبت....چه گداي معرفت....و....

:D @};- ماشالا ادبياتتون فوله فوله ها...

نه بابا ...اين حرفا چيه...بايد رفت راه بسيار است.... :)

:) عاليه...